“Riveting . . . [मृगजळाचे पाणी]
मृगजळाचे पाणी जे दृष्टीला जाणवते पण ते पाणी नसते तर एक अनुभव असतो. एक अमूर्त संवेदना त्यातून जाणवत असते. मनाची होणारी चुळबूळ व्यक्त करणारी ही कविता व्यावहारिक परिचित जगापासून पूर्णतः विच्छेदित होऊन जाते. मानवी जीवनातील वस्तुनिष्ठ माध्यमातून काव्यात्मता निर्माण करण्याची शैली किरण शिवहर डोगरदिवे यांनी लीलया साधली आहे.
महावृक्षाच्या मुळावर आता मी कोसळलो आहे
कोसळतो आहे पुन्हा एकदा पेटून
असं कवी जेव्हा नमूद करतो, सखी विषयीच्या भावना प्रगट करतो तेव्हा या संबंधात त्याला प्रकाश विकून ज्यांनी विणलंय अंधाराचं कडं असेही लोक भेटतात. विश्वासघातकी, बेगडी, कपटी कोल्हे, उंबराची सावली, सखीच्या कुशीतील देखणी बाहुली, सर्पाला पाय फुटणे, मृगजळात भिजणे, विषारी झरे, इत्यादी अनुभवातून कवीची अनुभूती प्रकट होत राहते. अनुभवाच्या पातळीवर कवीच्या जीवनाचे अनंत अनुबंध आणि हाती आलेलं तथ्य भयावह आहे. संभ्रमीत समयी दग्ध मनातले काहूर लपवून ठेवणारा हा कवी कधी प्रचंड वैफ़ल्यग्रस्ततेत जगतो की काय? अशी शंका अभ्यासकला वाटत राहते. त्याच्या कवितेत आलेली ही भेदक शोकात्त्म जाणीव, वाचकाला हुरहूर लावून जाते.
मृगजळाचे पाणी
Hardcover
Published by श्री.किरण शिवहर डोंगरदिवे
June 24, 2017
| 104 Pages
| 10.7 MB
| 978-93 -86740- 07-6